Wiele osób niesłusznie kojarzy depresję jako stan smutku np. po śmierci bliskiej osoby. W większości wypadków stan ten jest przejściowy i nie wymaga leczenia. W przypadku stan przygnębienia występuje bez wyraźnej przyczyny, utrudniając normalne funkcjonowanie chorego. Psychiatrzy wyróżniają wiele rodzajów depresji.
Epizod depresyjny – nie ma uchwytnej przyczyny, mimo to chory nie jest w stanie prawidłowo funkcjonować. Stan taki może pojawiać się jednorazowo lub powtarzać się wielokrotnie.
Epizod manii – dominuje uczucie euforii, zbyt dobry nastrój, ale także skłonność do irytacji.
Epizody mieszane – określane jako psychoza maniakalno-depresyjna lub choroba dwubiegunowa. Występują na przemian mania i depresja i trwają kilka dni.
Zaburzenia nastroju – przeważa nastrój depresyjny, mimo to chory może dobrze funkcjonować.
Sądzi się, że u podstaw depresji leżą zaburzenia metabolizmu komórek mózgowych. Stwierdzono, że depresja występuje rodzinnie, ale bywa też reakcją na niektóre leki.
Rozpoznanie stawiane jest na podstawie objawów i historii choroby. Chorzy, u których podejrzewa się depresję są kierowani do psychiatry lub psychologa klinicznego. Stosuje się trzy metody leczenia: farmakologiczne, psychoterapia i niekiedy elektrowstrząsy. Niekiedy konieczne bywa wypróbowanie kilku specyfików zanim zostanie znaleziony ten skuteczny.